Bu çalışma müzik ve ruhaniyet bağlantısını, Tasavvuf felsefesi ve Budizm öğretisinden yaklaşımlarla araştırmayı amaçlamaktadır. Başlığın önerdiği geniş ve kapsayıcı çerçeve, farklı kültürlerde tezahür bulan ruhani pratiklerin müziğe yaklaşımındaki ortak ve ayrıksı alanları, Zen rahiplerinin suizen pratiklerinde shakuhachi adlı üflemeli sazı kullanımları ya da Mevlevi dergahında müziğin günlük ve ruhani pratiklerdeki etkin rolü gibi örneklerle özetleyecektir. Çalışma dahilinde ritim, ses frekansları ve tınıların meditatif kullanımlarının, iki felsefenin de özütünde önemli yer kaplayan ‘birlik’, ‘hiçlik’ gibi tezahürlere erişimindeki etkisi, ikincil kaynakların değerlendirilmesiyle aktarılacaktır.