Beş duyu üzerinden şehirlerin algılanması ile elde edilen verilerin, zihinsel kodlamalar ile  bilgiye dönüştürme deneyimleri. Şehirlerde geçmişte görülenlerin, şimdi görünen ile gelecekte görülmek istenenler arasındaki bağları kurmak, farklı coğrafyalarda değişen algıları yan yana getirmek ve değerlendirmek.

Bora Ercan’ın Surya’dan Patanjali’ye Yoga kitabında yazdığı gibi ‘Zihnimizdeki boşluğu kaybettiğimiz zaman gerçekliği kaybediyor’ isek. Şehirlerdeki boşlukları kaybetmek toplumlara nelere mal oluyor acaba?

Meydanlar, yeşil alanlar, parklar, hatta sokaklar gibi binalardan arındırılmış kent boşluklarında kente nefes aldırmak ve ortak hayaller kurmak. iç dünyamızı besleyen ve zenginleştiren, şehrin sesine, kulak vereceğimiz mekanları bulmak ve onları kültürleriyle birlikte muhafaza etmek için araştırmak, şehirlerin yaşayanlarına sıkıntı yaratmak yerine ilham vermesini sağlamak.

Sezgileri gerçeklikle buluşturmak için alternatif modeller oluşturmak üzerine düşünmeli, yazmalı, tartışmalı, tartışmalıyız…

Şehir ancak insanları içine aldığı zaman nefes alır aldırır, düşünür, düş kurdurur, sağlıklıdır, yaşar ve yaşatır…

Amit Ray, Yoganın gramerini anlarsanız kendi hareketinizin şiirini yazarsınız, der. Kentin gramerini anlamak demek toplumun şiirini yazmak demek midir?