Kendi fikirlerini yazan bir yönetmen olmanın en büyük zorluğu zihnimde canlanan imgeleri, sahneleri, kamera hareketlerini başka birine anlatmak için senaryo yazmak zorunda kalmamdı. Yazmayı öğrenince bunun bir zorluk değil harika bir mecburiyet olduğunu anladım. Peki bunu yapmanın en iyi yolu nedir? Benim için kendi zihnimde çıktığım bir yolculuk olduğunu söyleyebilirim. Örneğin şimdi hayal meyal hatırladığım çocukluk yıllarımda köy dolmuşlarına binmiş olmam ilk filmim İki Dil Bir Bavul’un açılış sahnesini yazmamı sağladı. Fakat ben bunu filmden yıllar sonra anladım. İnsan film hikayesi yazmaya en iyi bildiği yerden başlamalı, kendinden. Sonra yazmayı öğrenince işler daha kolay hale geliyor.